Na 120 battements par minute (Grand prix in Cannes in 2017) neemt de regisseur ons met Île Rouge (Rode Eiland) mee terug naar zijn verre kindertijd.

Robin Campillo herbeleeft, door de ogen van Thomas als kind (gespeeld door Charlie Vauselle), de laatste maanden van de Franse militaire aanwezigheid in Madagaskar begin jaren zeventig. Thomas' vader, Robert Lopez (gespeeld door Quim Guierrez), is soldaat op basis 181 in Ivato, waar hij woont met zijn vrouw Colette (gespeeld door Nadia Tereszkiewicz) en drie zoons. Het eiland is twaalf jaar geleden onafhankelijk geworden, maar het Franse leger is nog steeds niet vertrokken. Alle mensen om Thomas heen leven in een koloniale illusie. Zijn ouders hebben hun terugkeer naar Frankrijk zo lang mogelijk uitgesteld om desillusie te voorkomen, achtervolgd door het verlies van hun bevoorrechte status. Het kind observeert met zijn naïeve maar ware ogen de zware sociale context waarin hij zich bevindt. Hij krijgt een voorproefje van onrechtvaardigheid, de wreedheid van de wereld en zelfs de complexiteit van gevoelens. Door zijn kinderlijke ogen wordt ook de realiteit van een zware en hardnekkige Franse aanwezigheid onthuld.