Photograph Women

Sinds 2012 manifesteert een groep vrouwen regelmatig voor de officiële gebouwen van Tunis. Het zijn de "Fotovrouwen", die zo genoemd worden omdat zij mannenfoto's in vergulde kaders dragen, foto's van hun zonen, broers, echtgenoten die verdwenen toen zij tijdens de Arabische lente poogden om clandestien Lampedusa te bereiken. Even voor zij aankwamen op het eiland belden enkelen met hun familie.Sindsdien lieten zij niets meer van zich horen. Maar er werden geen lichamen gevonden, waaruit zou blijken dat zij dood zijn. De Fotovrouwen zijn ervan overtuigd dat hun dierbaren aan land gingen in Italië, gekidnapt werden door de maffia en opgesloten werden in geheime gevangenissen. Zij willen de waarheid.Om El Khir Ouirtani is een van die vrouwen. Zij is de enige die geen sluier draagt. Zij beschouwt zichzelf als een onafhankelijke vrouw in een maatschappij die dreigt te radicaliseren. Haar man Nabil vertrok zonder voorafgaande waarschuwing op 29 maart 2013, ondanks het feit dat zij zwanger was van hun derde kind. Hoewel zij hier erg onder leed richtte zij samen met Imed Soltani de vereniging "La Terre pour tous" op, waarvan de acties leidden tot de aanstelling van een onderzoekscommissie door de regering.Met vallen en opstaan probeert zij ook haar leven weer op te bouwen voor haar kinderen. Vandaag is haar doel een duurzame manier te vinden om te voorzien in de noden van haar gezin, zodat zij niet meer hoeft af te hangen van de gulheid van haar naasten. De film volgt haar emancipatieparcours en levert een kostbare getuigenis over het migratieproces en de huidige situatie in Tunesië.