Christian Marti heeft ons meegenomen naar even schitterende als ontroerende decors. Van het huis in Nice, tot het Europees Parlement, tot de concentratie- en vernietigingskampen, alle plaatsen die het verhaal van Simone Veil hebben getekend zijn vrijwel identiek weergegeven. Hij en Oliver Dahan, de regisseur, hebben niet geaarzeld om opnames te maken in Boedapest, in angstaanjagend realistische decors die de toeschouwers met grote emotie onderdompelen in het hart van de Duitse concentratiekampen, waar de ergste wreedheden van de mensheid heersten. In de Hongaarse studio's werden de kampen van Auschwitz en Bergen-Belsen volledig nagebouwd. Een wereld zo echt dat de hele filmploeg erdoor geraakt werd. Elodie Bouchez, die de moeder van Simone speelt, vertelt dat ze afwisselend diepe euforie en droefheid beleefden: "Soms zag je de boomoperator huilen. Gedurende de dag waren er altijd mensen aan het huilen. Het was emotioneel geladen. Maar we wisten dat het moeilijk zou zijn. Tegelijkertijd was het heel lerend. Voor Rebecca Marder, die de jonge Simone speelt, was het filmen zelf niet belastend, maar "het idee om het onvoorstelbare te ensceneren is totaal verbijsterend."
De kostuumontwerpster Gigi Lepage dankt haar prijs aan haar nauwgezette werk aan de kostuums voor de acteurs en figuranten en in het bijzonder aan haar nauwe samenwerking met Chanel, die de productie van de film begeleidde om de garderobe van Simone Veil te creëren. Veel tijdloze stukken van Chanel, speciaal voor de film gereproduceerd, waren te zien op de actrice Elsa Zylberstein die Simone Veil speelt. Een grijs en wit zijden crêpe pak uit de Haute Couture Herfst-Winter 1978/79 collectie, een rode tweed jas met gouden knopen en een eend blauwe tweed blouse en rok set maakten allemaal deel uit van het optreden van de actrice in de film.
Het was belangrijk voor Olivier Dahan om het Chanel pak in elk stuk te reproduceren als het essentiële kledingstuk voor Simone Veil in haar strijd voor vrijheid en tolerantie. Haar Chanel-pakjes volgden haar namelijk gedurende haar hele mandaat als minister van Volksgezondheid tussen 1974 en 1979, op 26 november 1974, toen ze de tekst over de legalisering van abortus in het parlement verdedigde, of toen ze op 17 juni 1979 in het Europees Parlement in Straatsburg werd gekozen.
Naast de garderobe van Elsa Zylberstein heeft Gigi Lepage de outfits van Rebecca Marder onder handen genomen. Ze heeft bijvoorbeeld haar trouwjurk, waarmee ze bijna de show zou stelen van de hoofdrolspeelster, helemaal opnieuw ontworpen. Tot slot heeft ze zich met hart en ziel ingezet om de hele entourage van Simone Veil zo getrouw mogelijk te kleden, evenals elk van de acteurs die in beeld verschijnen, van het naar de kampen gedeporteerde kind tot de parlementariër die wordt verzorgd. Bij deze 48e César-uitreiking benadrukte ze dat ze een jaar lang hard had gewerkt aan de zijde van haar man, haar trouwste partner op het werk.