Simone, le voyage du siècle

Biopic over Simone Veil door de regisseur van « La môme ».

« Jij ook zult studeren. Je zult zelfstandig zijn, begrepen! Vrouwen moeten zelfstandig zijn en werken… zoals Louise Weiss. » Haar vrijzinnige opvoeding en de onvoorwaardelijke liefde van haar moeder, van wie zij al snel de feministische waarden overneemt, smeden het karakter van Simone. Hoewel de concentratiekampen en de onverschilligheid van Frankrijk voor de lijdensweg van de gedeporteerden een wond in haar slaan die nooit meer zal helen, blijft ze altijd even koppig doorgaan. Gesteund door haar man, Antoine, en gedreven door een onweerstaanbare behoefte aan gerechtigheid doet Simone Veil er alles aan om het recht op waardigheid te herstellen binnen alle domeinen waarop zij actief is. Ze krijgt de stempel van wispelturigheid en onbeschaamdheid opgeplakt, maar ze wijkt nooit voor de machocultuur waarmee zij tijdens heel haar gerechtelijke en politieke carrière geconfronteerd wordt. In 1979 wordt ze verkozen tot voorzitster van het Europees Parlement. Aangemoedigd door Antoine schrijft zij haar memoires, zonder de concentratiekampen over te slaan die haar moeder van haar wegnamen. Zij draagt haar engagement overigens op aan haar moeder: « Zij is alles waar ik voor vecht. Voor haar. Door haar. »